What now Miss Deadline - mei 2024
Wat ik deed, wat mijn bezighield, wat mij inspireerde & wat nog meer; een lijstje vol liefde, lef en levenslust
Stressbestendig. Toen ik een aantal jaren geleden een nieuwe baan zocht, kwam ik dit woord in bijna elke vacature tegen. Nieuwsberichten redigeren, bier tappen in een café, pensioenspolissen invoeren of meubels in elkaar zetten bij IKEA - wat voor werk je ook doet, je moet tegenwoordig immuun zijn voor stress en goed kunnen presteren onder druk.
En dat kan ik dus niet.
Nu betwijfel ik of het überhaupt bestaat: stressbestendigheid. Ik denk dat niemand ongevoelig is voor stress, maar er zijn wel mensen die hun reactie op stress kunnen reguleren.
Ik niet.
Of, althans, nog niet. Met mijn mentor ga ik er nu aan werken om dat te leren. En om ervoor te zorgen dat ik de stress zelf niet zo langdurig aanwezig is of te hoog oploopt - een beetje stress is namelijk helemaal niet erg, zelfs goed, als het maar met mate is.
De afgelopen maand leerde ik de stresskip in mij extra goed kennen. Hoe snel ik uit balans raak van stress, maar ook dat ik tegelijkertijd op mijn best ben als er druk op staat. En dat stress ook kan voortkomen uit superleuke dingen!
Wat en waarom? Dat lees je in deze nieuwsbrief.
Quote
Wat mij bezighield
Between the Pages-party
De afgelopen maand was ik volledig in de ban van het YA-event dat we voor het eerst organiseerden in de boekhandel: de Between the Pages-party 2024, Letters & Legends edition!
Het was ontzettend veel werk, we hadden de lat hoog gelegd (vanuit de overtuiging dat de eerste indruk bepalend is - dat kun je maar één keer goed doen) en het bleek een flinke trigger voor mijn ocd en angst. Honderden zorgen zaten achter me aan (krijgen we wel aanmeldingen, wat als de genodigde sprekers niet op komen dagen, krijgen wel alle versiering en snacks wel op tijd klaar, straks krijg ik een black out midden in een interview en sla ik een enorm flater…) en ik was elk wakend moment van de dag aan het checken of controleren of we nog op schema zaten en ik niets vergeten was. Ik joeg mijn collega’s in een kramp met mijn mega-document in Google Workspace vol planningen, to-do-lijstjes en rapportages en ik zat menig vrij uurtje ‘s avonds op de bank nog mailtjes te checken en social media content te maken.
En toch…
Hypergevoelig voor stress als ik ben, krijg ik tegelijk toch ook een enorme energie- en creativiteitsboost van het organiseren en coördineren van activiteiten. Ik kan daar zo van genieten! Mijn moeder zegt dat ze het vroeger al bij mij als kind kon zien als ik helemaal in een flow zat. Ik ben ook enorm trots op wat we met onze kleine team van perfectionisten hebben bereikt:
58 aanmeldingen, dat is niet absoluut niet verkeerd voor een eerste editie. Ook ons programma mocht er zijn:
een bekende YA-auteur Rima Orie te gast voor een interview over haar ya horror-fantasy boek In het Vervloekte Hart,
een stand van populaire bookish merchandise verkoper Chapter & Chill (onze tweede standhouder The Dutchess Reads moest helaas op het laatste moment afhaken door autopech),
een workshop van een bookstagrammer,
een pubquiz met boekenpakketten om te winnen
en heel veel goodiebags
Superspeciale vermelding: met dank aan mijn getalenteerde ouders die veel ervaring hebben met zaalversiering was de aankleding van de winkel ongelooflijk prachtig. Zo trots op ze!
Ook een collega bleek een ongekend talent voor taartdecoratie te hebben, dus de cupcakes waren bijna te mooi om op te eten.
Drie lokale bookstagrammers - Amber, Lotte & Tessa - hielpen ons als officiële ‘Between the Pages’-ambassadeurs met de promotie in de weken vooraf aan het event en maakten toffe content van de avond zelf. Met dank aan hen hebben we ons meteen goed bekend gemaakt in de wereld van de bookinfluencers.
Het was mijn taak avond aan elkaar te praten en de interviews met Rima Orie en Natasja Storm van Chapter & Chill te doen. Nou zou je misschien zeggen, kon er ook nog wel bij na al die organisatiestress, zo iets engs doen als spreken in het openbaar voor een groep. De meeste van collega’s moesten er ook niet aan denken, maar het gekke is; met mijn ocd/angststoornis ik ben echt overal bang voor, behalve voor spinnen en spreken in het openbaar.
Vraag me niet waarom, maar ik was dus helemaal in mijn element gisteravond. Ook toen technische problemen ons programma flink in de war schopten en ik dus flink moest improviseren om het publiek bezig te houden terwijl mijn collega’s als een malle de oververhitte beamer koelte toe aan het wapperen waren en AFP mijn laptop kwam brengen onze op hol geslagen computer te vervangen.
Het streelde toch echt wel mijn ego dat niet alleen collega’s, maar ook bezoekers van het event die ik helemaal niet kende naar me toe kwamen om te zeggen dat ze mijn presentatie zo leuk vonden. En ja, daar was iemand bij die vond dat ik als interviewer teveel praatte en als ik niet oppas kan ik dat ene negatieve puntje van kritiek 100x zwaarder laten wegen dan al die complimenten. Maar dat gaan we lekker niet doen. Rima Orie was blij met de vragen die ik stelde en haar boeken raakten dankzij haar boeiende verhaal binnen no time uitverkocht. Iedereen was blij, iedereen was enthousiast en lief voor elkaar - overal zagen we boekenliefhebbers die genoten en die nieuwe vriendschappen (!) maakten. Het kon niet beter.
Ik ben kapot, maar ook zeer voldaan en trots. Wat een succes!
Op naar Halloween…. ;)
Wat mij inspireerde (1)
Tekst bij de illustratie van Marloes de Vries:
Dit is een van de zinnen die ik vaak tegen mezelf herhaal.
Het is zo makkelijk om aan te nemen en niet te vragen. Conclusies trekken voordat je de moeite doet om te vragen wat iemand bedoelde.
Alles gaat snel en snel tegenwoordig en we lijken geen tijd meer te hebben om anderen te begrijpen. We voelen ons daardoor meer losgeslagen.
Ik denk dat de wereld iets beter zou worden als we de tijd zouden nemen om meer open te zijn en te luisteren.
Wat ik las
In het vervloekte hart - Rima Orie / YA horror fantasy
Niet het soort boek dat ik normaal lees maar je kunt een auteur niet interviewen zonder haar boek gelezen te hebben natuurlijk. Ze won in 2023 de prijs voor het Beste Boek voor Jongeren en ik snap wel waarom. Je kunt het boek namelijk lezen als fantasy maar ook als historische roman grotendeels gebaseerd op de ware geschiedenis van Suriname sinds de afschaffing van de slavernij in 1880. Het was meteen vanaf de eerste bladzijde bloedspannend en - ik moet het eerlijk bekennen - op den duur zelfs doodeng (zo eng dat ik stukken moest overslaan anders kon in niet meer slapen!)
For thy great pain have mercy on my little pain - Victoria Mackenzie / short story, medieval, feminism - 5 sterren
Aanrader van mijn collega Yanniek die Engelse letterkunde studeert en met mij een interesse in middeleeuwse mystiek en religie deelt. Hoofdpersonen Margery Kempe en Julian of Norwich zijn bestaande figuren uit de Britse middeleeuwse geschiedenis, beiden bekend geworden door hun mystieke visioenen. In haar boek stelt Mackenzie zich voor hoe het persoonlijke leven van deze twee bijzondere vrouwen eruit heeft gezien. Prachtig geschreven!
The Enchanted April - Elizabeth von Arnim / Classic - 5 sterren
Dit was de 4e keer dat ik dit boek (in korte tijd) herlas en ik ben van plan hier een jaarlijkse april-traditie van te maken. Wat een heerlijk boek, zo lieflijk, zo grappig. Luchtig en lichtvoetig geschreven met Austeniaanse humor maar ook zo wijs en de verbeelding van hoe naar mijn idee spirituele verlichting eruit kan zien.
Funny Story - Emily Henry / Romance - 5 sterren
Emily Henry is terug! Haar vorige boek - Happy Place - viel mij een beetje tegen, maar Funny Story was echt weer genieten. Haar beste boek tot nu toe denk ik zelfs! Verliefd op hoofdpersonages Miles & Daphne.
Wat ik zag
Masterclass
Met AFP ging ik naar de voorstelling van ‘Masterclass’ waarin Pia Douwes in de huid kruipt van de beroemde operazangeres Maria Callas. Aan het eind van haar carrière, wanneer haar stem het zo’n beetje heeft begeven, gaat Callas lesgeven aan studenten zang aan het conservatorium. In de voorstelling zien we hoe Callas haar studenten ervan langs geeft en blikken we tegelijkertijd terug op hoe ze een van de grootse operasterren van de wereld werd en hoe dat zijn tol heeft geëist op haar persoonlijk. Meesterlijke acteerprestatie van Pia Douwes en prachtige zang!
Fun fact - als kind mocht ik ooit ook Maria Callas vertolken in een toneelstukje ;)
Wat ik deed
Wandelen bij Roderwold
Met mijn broer ga ik geregeld wandelen. Deze keer stond een route bij Roderwold op de planning - een omgeving waar ik nog nooit eerder was geweest. We misten - zoals altijd - ergens een afslag waardoor we een paar kilometer meer liepen dan de bedoeling was, maar dat was absoluut niet erg. Wat was het een prachtige route, met in de verte de skyline van Groningen, een pittoresk dorpje met en mooie natuur en wilde dieren die zich op de vroege ochtend nog wel durfden te laten zien.
‘I told you so’
Hij heeft het niet gezegd, maar AFP moet het haast wel gedacht hebben: ‘Ik zei het je toch!’ Maandenlang had ik er onbewust tegenop gezien: het jaarlijkse voortgangsgesprek (zoals ik ook beschreef in mijn nieuwsbrief van afgelopen april). Als notoire rampdenker kon ik niet aan de beelden ontsnappen van totale vernedering - een stortvloed aan kritiek en niets dan kritiek zou over mij heen komen, ik wist het zeker want ik doe immers alleen maar alles fout! Ik droomde er zelfs van met boeken gestenigd te zullen worden (op hol geslagen angstfantasie? beetje maar!).
Natuurlijk gebeurde niets van dat alles - zoals AFP me al had gezegd en het redelijke deel van mijn brein ergens ook wel wist. Ik had me opengesteld voor alle kritiek en mezelf toestemming gegeven om te huilen - wat er ook zou gebeuren, het zou ok zijn. Dat vergde oefening (met hulp van mijn mentor), maar het werkte. Het was een ontzettend fijn en open gesprek! Er kwam kritiek, maar niet op een nare manier (en niet op de punten die ik vreesde!). Mijn hoofd bleef helder en kalm, zodat we op een zinvolle manier het afgelopen jaar konden evalueren en afspraken konden maken. En…. ik heb níet gehuild!
Tante Tita
Tante. Ik vind het een vreselijk ouwetaarterig klinkend woord, maar tante zijn vind ik geweldig! Ik heb dan ook het geluk dat ik een fantastisch nichtje heb - een pientere, creatieve jongedame van 8 jaar - zodat het niet erg is dat mijn pedagogische vaardigheden schrikbarend slecht zijn; kleine L. houdt me wel in het gareel.
Op de avond na mijn voortgangsgesprek kwam ze logeren. Dat kwam aan de ene kant zo uit, maar was aan de andere kant ook een beetje opzet. Wat er ook zou gebeuren bij mijn gesprek; ik wist dat de komst van mijn nichtje ervoor zou zorgen dat ik niet zou kunnen malen en overanalyseren (ook een goed gesprek kan ik namelijk in een mum van tijd in een nachtmerrie veranderen in mijn hoofd).
Oh wat was het leuk en hilarisch. We hebben een Ipad Pro geknutseld (jaja, haar idee, tot aan de apps aan toe) omdat tot kleine L’s schrik haar tante zo ouderwets is dat ze niet eens een tablet heeft. We maakten midden in de nacht samen de keuken schoon - want wat is er nu leuker dan lekker met een spuitfles de hele muur onder te sprayen en lekker te klooien met een rol keukenpapier. En we gingen op bezoek bij de hertjes van de hertenkamp om ze gras te voeren en over hun neusjes te aaien.
Best. Day. Ever!
Boekenbuit
Emoties doe je maar thuis; waarom je gevoelens beter wél mee kunt nemen naar je werk - Marjo Bohré-den Harder
Psychologie
In mijn vorige nieuwsbrief vertelde ik over de huilbui die ik had op werk en hoe dat eigenlijk voor me was (ondanks het ongemak voor mezelf en mijn collega’s). Prompt zag ik in de tijdschriftschappen de laatste editie (#6 - 2024) van het blad Psychologie met daarin een artikel van Marjo Bohré - den Harder over waarom je best mag huilen op je werk. Mijn mentor noemt dat synchroniciteit: te toevallig om niet van betekenis te zijn. Ik kocht het magazine én het boek dat onlangs van Marjo over het onderwerp verscheen waarin ze uitlegt hoe je je emoties - op een gezonde en gereguleerde manier - kunt laten zien op je werk.
Lees hier alvast een fragment van haar boek:
Ik kom hier nog op terug - Rob van Essen
Nederlandse literatuur / time travel science fiction
Rob van Essen won afgelopen maand de Libris Literatuurprijs 2024 dus als boekverkoper moet ik zijn boek natuurlijk wel gelezen hebben (plus dat ik van mezelf meer Nederlandse literatuur ‘moet’ lezen).
Neverwhere - Neil Gaiman
Fantasy
Een al oudere titel (1996 geloof ik) maar een van mijn leestips voor het Between the Pages-event en ik ontdekte dat ik zelf helemaal geen editie in de kast heb staan een van mijn lievelings-fantasy-boeken! Dat kan natuurlijk niet.
The Mystery Writer - Sulari Gentill / Mystery thriller, books about books
Love at first book - Jenn McKinlay / Romance, books about books
Gate to Kagoshima - Poppy Kuroki / Historical fantasy, Japan
Turtles all the way down - John Green / YA, mental health
Ook al een oudere titel (2017) maar door de trailer van de aanstaande verfilming ontdekte ik dat het boek over ocd gaat - MOET ik lezen dus (pun intended)
Na het lezen van het boek For thy great pain have emercy on my little pain (zie ‘Wat ik las’ hierboven) op aanraden van mijn collega is mijn interesse in het onderwerp mystiek des te meer aangewakkerd, dus trakteerde ik mezelf op het klassieke standaardwerk ‘Mystiek’ van Evelyn Underhill en - op aanraden van dezelfde collega - ‘The Book of Margery Kempe’ (een van de bestaande personen uit For thy great pain […])
Morgan is my name - Sophie Keetch / Historical fantasy, mythology Arthur legend retelling
A Gentleman in Moscow - Amor Towles / Historical fiction, Russia
Nog een oudere titel waarvan onlangs een tv-show is gemaakt. Met Ewan McGregor. Lijkt me heel leuk, maar ik wil - uiteraard - eerst het boek gelezen hebben!
Boeken waar ik naar uitkijk:
Zeven dieren bijten terug - Frank Westerman 28/5
Eigen onderzoek eerst - Adriaan ter Braack (alias Sjamadriaan) 19/6
Lieve lezer, je hebt het gered tot het eind van weer een lange en hopelijk leuke nieuwsbrief net zoals ik de het gered heb naar het eind van een lange maar zeker weten ook leuke maand mei. Ik ben heel blij dat er een nieuwe zomerse maand voor de deur staat met een stuk minder druk programma.
En jij? Al uitzicht op vakantie of moet je nog even door? Hoe het ook zij, fijne zomerdagen gewenst!
XL