Way to go, Miss Deadline - (juli en) augustus 2024
Wat ik deed, wat mijn bezighield, wat mij inspireerde & wat nog meer; een lijstje vol liefde, lef en levenslust
[English below]
Heb je ooit het gevoel dat het universum of het leven zelf je op de proef stelt? Het voelt arrogant om dit te denken – wie of wat ben ik in het grote geheel van dingen – maar soms vraag ik me echt af of het leven mij niet iets probeert te leren, en dat ik gewoon te koppig, traag of bang ben om de les te begrijpen.
Over precies een maand word ik 42, wat belachelijk is. Als ik in de spiegel kijk, als ik nadenk over mijn leven, als ik denk aan wat ik tot nu toe heb geleerd en bereikt, zie ik geen vrouw van 42. Ik heb nog zoveel werk te doen vergeleken met mensen die ik ken van rond deze leeftijd. Maar dat is het probleem als je jezelf met anderen vergelijkt, denk ik. Je zult nooit het hele plaatje zien, dus de vergelijking is nooit eerlijk.
Want de afgelopen jaren heb ik WEL vooruitgang geboekt en ben ik veel veranderd. Naarmate ik ouder word, begin ik - met de hulp van mijn mentor - steeds beter te begrijpen wat mensen drijft, wat mij drijft. Hoe mijn gedachten mijn emoties en acties beïnvloeden. Hoe mijn acties de gedachten, emoties en acties van anderen beïnvloeden. Hoe mijn gedachten en emoties kunnen worden getriggerd door de acties van anderen. En hoe die emoties en handelingen – die van onszelf en die van anderen – volledig aan ons kunnen ontsnappen als we ons er op dat moment niet van bewust zijn. Bewust zijn in het moment is voor de meeste mensen behoorlijk moeilijk en vergt veel oefening.
Maar ik oefen en daardoor heb ik langzamerhand meer innerlijke rust en vertrouwen gekregen. Dat betekent niet dat het leven mij soms niet inhaalt.
Afgelopen maand was wreed. Ik lief mezelf onderdompelen in stress, zorgen en angsten en WHAM; ik maakte een grote fout en deed mensen pijn. In de nasleep voel ik enorme schaamte en schuld omdat ik zo stom ben geweest in het overschrijden van een grens en het veroorzaken van pijn. De angst bracht mij uit mijn evenwicht en leidde tot twee paniekaanvallen in een week, nadat ik er al tijden geen één meer had gehad.
Iedereen maakt fouten en dat is oké. In mijn hoofd weet ik dat wel, maar het helpt niet echt. Omdat dit een ego-ding is. Diep van binnen gelooft mijn ego dat het voor anderen oké is om fouten te maken, maar niet voor mij. En tegelijk is mijn ego ervan overtuigd dat ik nooit goed genoeg zal zijn, wat ik ook doe. Deze twee gedachten zijn tegenstrijdig, maar tegelijkertijd een – onhandige en contraproductieve – poging van het ego om te beschermen. Dat kan ik tenminste nu wel inzien.
Wetende dat fouten maken normaal is, geeft mij niet een beter gevoel. Begrijpen op welk moment, hoe en waarom ik mijn ego de overhand liet nemen, zien hoe ik de pijn en angst van anderen verwarde met de mijne en de dingen persoonlijk opvatte, met andere woorden: doordringen tot de kern van het probleem – dat helpt wel om me wat beter te voelen. Het brengt mij in ieder geval het bewustzijn, de vrede en de kracht om mezelf te genezen en te vergeven.
Genezen van onrecht dat je is aangedaan, vergt tijd. Jezelf vergeven dat je ongelijk hebt gehad, waarschijnlijk nog meer. Opnieuw het ego-gedoe: een heleboel aannames, overtuigingen, angsten en pijn die moeten worden opgeruimd. En net als het stof in onze huizen zijn ze terug zodra je de stofzuiger weer opbergt. Zoals Mad-Eye Moody zou zeggen: wees constant waakzaam!
Ik oefen en ik kom er wel. Ik kan nu al erkennen dat ik zoveel sterker ben dan vroeger, ondanks de paniekaanvallen. Nog niet zo lang geleden zou dit hele gebeuren mij kapot hebben gemaakt. Nog niet zo lang geleden had ik niet kunnen zien dat ik omringd ben door mensen die achter mij staan. Ze stonden me bij toen ik op mijn slechtst was, hielpen me erdoorheen en staan nog steeds naast me aan de andere kant. Ik heb geluk, en ik ben zo dankbaar voor deze liefde.
Zou het niet geweldig zijn als ik de volgende keer – want er zal onvermijdelijk een volgende keer komen, het leven garandeert dat – als ik de volgende keer mijzelf kan bijstaan, voor mijzelf kan zorgen en mijzelf aan de andere kant kan verwelkomen?
Zo, de bekentenis is klaar, en ik zal eindelijk mijn maandelijkse update delen zoals ik de vorige keer beloofde. Wat ik deed, wat ik heb gelezen, wat mij inspireerde. Naast het ‘slechte’ was er ook zoveel goeds.
Laten we niet vergeten dat het leven nooit slechts één ding is, en dat we kunnen kiezen waarop we ons willen concentreren.
XL
Wat mij inspireerde
Eckhart Tolle
Als je bij het lezen van bovenstaand stuk dacht, ‘Wat bazelt ze toch over ego en bewust zijn’, dan raad ik je aan het artikel van Bregje Hofstede (De Correspondent) over de leer van Eckhart Tolle te lezen. Ook, of eigenlijk vooral - als je allergisch bent voor alles wat ook maar riekt naar spiritualiteit en zweverigheid. Bregje gaat namelijk precies daarop in en laat zien hoe je als rationele denker er gebaat bij bent om dat denken eens van een afstandje te bekijken.
Liever luisteren? Klink op de Spotify-link hierboven voor een audioversie van het artikel!)
Remember you asked for growth
Don’t be surprised when life challenges you
~ unknown
Wat ik deed
Oldenburg
Met een collega ging ik een dagje winkelen in Oldenburg. Het is eeuwen geleden dat ik er geweest ben en ik wist er niks meer van, maar wat een leuke stad is dat zeg! We hebben het enorm gezellig gehad samen, heerlijk geshopt en lekker gesnoept en genoten van een prachtige dag. Uiteraard hebben we elke boekhandel die we tegenkwamen onderworpen aan een grondig onderzoek. Het verbaasde ons hoe verouderd en aftands het interieur van de meeste boekwinkels eruitzag, terwijl er een overdaad aan personeel rondliep dat op hun dooie gemak stond in te ruimen of zelfs in een hoekje zat te lezen. Maar de boeken zelf waren een lust voor het oog (zoveel sprayed edges) en ik kon het niet laten twee van mijn favorieten in hun originele Duits en een nieuwere titel mee te nemen om mijn Duits weer bij te spijkeren. En ik ontmoette Dobby! <3
Logeerpartijtje
Als kind vond ik het een geweldig avontuur om uit logeren te gaan bij mijn tantes en ze vormen een van de fijnste herinneringen uit mijn jeugd. Maar op een gegeven moment houden die logeerpartijtjes op. Of toch niet?
Ik heb het geluk dat ik nu zelf tante ben van een nichtje die komt logeren. Ze is al een paar keer bij me geweest. Maar waarom niet eens andersom. Dus daar ging ik met mijn pyjama in mijn logeertas naar mijn nichtje. Ze had mijn bed opgemaakt met duizend knuffels, we hebben geknutseld, mijn haar en make-up werd gedaan en ik kreeg ontbijt op bed (twee boterhammen met pindakaas). Best sleepover ever!
Deventer Boekenmarkt
De Deventer Boekenmarkt, kilometers en kilometers aan kraampjes met boeken slingeren door de prachtige binnenstad van deze oude Hanzestad. Een paar jaar geleden bezocht ik de markt met AFP, dit jaar stond ik er als verkoper samen met andere collega’s van de tweedehandsafdelingen van de boekhandel waar ik werk. Opstaan om 3 uur ‘s ochtends, sjouwen met een eindeloze hoeveelheid dozen en verkrampte spieren door de frisse wind die vanaf de IJssel kwam waaien, maar wat was het leuk! Heel veel enthousiaste boekenliefhebbers gesproken en ondertussen een geweldig uitzicht over het water.
Midsummerfair - Oranjerie in Zeijen
Met mijn ouders ging ik naar de jaarlijkse Midsummerfair van De Oranjerie in het Drentse Zeijen. Ik wilde er heel graag weer eens heen want de sfeer is daar zo magisch, sprookjesachtig en blijmakend. De Oranjerie is een woonwinkel in een oude Drentse boerderij met heel veel antiek, brocante en curiosa. Popperig en propperig, kneuterig en knus - ik heb genoten van het moois bij de vele kraampjes en kleurrijke tuinen. Als je ooit in de buurt bent, zeker de moeite van een bezoekje waard!
Wat ik las
Het lezen ging niet zo lekker dat afgelopen maanden. Veel boeken waarin ik in begon, heb ik halverwege weggelegd voor iets anders omdat het verhaal me niet greep. Allemaal titels waar ik van collega’s en/of klanten alleen maar goede dingen over gehoord, dus het voelt niet oké om ze niet uit te lezen. Misschien was het gewoon het verkeerde moment? Of misschien zijn dit gewoon niet de juiste boeken voor mij.
Anyway, deze titels vinden andere mensen dus heel goed, maar waren niet aan mij besteed (tot dusver):
Al het blauw van de hemel van Mélissa Da Costa over een jonge man die hoort dat hij Alzheimer heeft en besluit een laatste roadtrip door de Franse bergen
Askruis van Antoine Sénanque over twee monniken in het door pest geteisterde 14e eeuwse Europa die met gevaar voor eigen leven kostbaar perkament moeten zien te bemachtigen zodat hun overste het levensverhaal van de bewonderde maar ook vervloekte Meester Eckhart (bestaande mysticus) kan optekenen
Alles wordt lichter van Janke Reitsma over een jonge vrouw die wegvluchtte voor zichzelf in de ruige natuur van het Noorse binnenland maar uiteindelijk toch de confrontatie met zichzelf aangaat. En het kind dat ze achterliet…
Romantic comedy van Curtis Sittenfeld over een tv-schrijfster bij een Saturday Night Live-achtig programma en de mega-popster die de speciale gast is van het programma
Nu ben ik begonnen in The God of the Woods van Liz Moore en ook al ben ik nog maar op bladzijde 72 denk ik dat ik deze met veel plezier ga uitlezen: spannend, mysterieus en prettig leesbaar. The God of the Woods gaat over de vermissing van een 13-jarig meisje op zomerkamp in het Adirondack-natuurpark in 1975. Ze is alleen niet zomaar een meisje, maar de dochter van de steenrijke familie die het kamp heeft opgericht. Haar vermissing legt geheimen bloot die niet alleen haar familie maar ook het kamp en de gemeenschap in hun greep houden.
Wel uitgelezen afgelopen maanden:
Eigen onderzoek eerst - Adriaan ter Braack; 4 sterren
Een kritisch onderzoek van wetenschapsjournalist Adriaan ter Braack naar alle desinformatie en pseudowetenschap waaronder we op sociale media bedolven raken
Love Story - Lindsey Kelk; 3,5 sterren
Een romcom over een schooljuf die in haar vrije tijd onder pseudoniem een romantische bestseller heeft geschreven en de arrogante marketeer die haar geheim ontdekt. Een pleidooi voor spicy romance en lezen wat wil je lezen (ongeacht het literaire gehalte)
Zoef! - Janneke Schotveld; 5 sterren
Een aandoenlijk en ontroerend kinderboek (10-12 jr) over een jongetje dat veel verdriet heeft over de dood van zijn hond en samen met een magisch vliegend tapijt probeert zijn maatje terug te halen van de dood. Onderweg beleven ze veel avonturen waarin je als volwassen lezer veel elementen uit de mythologie en sprookjes kan herkennen. Huilen zo mooi!
Südlichter - Nina George; 5 sterren
Ooit schreef ik op mijn blog over bibliotherapie en de 4 boeken die mijn hielpen bij mijn liefdesverdriet. Een van de boeken was ‘De boekenapotheek aan de Seine’ (Das Lavendelzimmer) waarin een man met een boekenboot zijn klanten boeken voorschrijft op recept als remedie tegen diverse kwalen. Alleen zichzelf kan hij niet genezen. Tot hij stuit op het boek Südlichter (Zuiderlichten). Op verzoek van haar fans schreef Nina George het boek uit het boek. Een prachtig, lieflijk verhaal over de liefde en de kracht van lezen. Ik las in het Duits en ontdekte dat ik dit toch wel een hele mooie taal vind waarin ik meer wil gaan lezen.
Welcome to Glorious Tuga - Francesca Segal; 2,5 sterren
Ontsnap naar een compleet geïsoleerd tropisch eiland en dompel je onder in de eigenaardigheden van een kleine eilandgemeenschap. Charlotte komt naar het eiland om de inheemse schildpadden te onderzoeken, maar blijkt toch vooral ook op zoek naar zichzelf. Ondertussen blijkt het idyllische eilandleven niet zonder drama. Klinkt leuk, maar werd niet echt warm van de uitvoering. Toch won Segal de Costa First Novel Award voor haar boek.
Dat was dat! Ik hoop dat jullie een heerlijke zomer hebben gehad. Ik ga straks, naast mijn verjaardag, nog even vakantie vieren en hopelijk genieten van de nazomer. Op naar een nieuw seizoen!
XL
[English]
Do you ever feel like the universe or life itself is testing you? It feels arrogant to think this - who or what am I in the great scheme of things - but sometimes I really wonder if life isn’t trying to teach me something, and I’m just too stubborn, slow or scared to learn.
In exactly a month, I will turn 42, which is ridiculous. When I look in the mirror, when I reflect on my life, when I think about what I’ve learned and achieved so far, I don’t see a woman of 42. I still have so much work to do compared to people I know of around this age. But that is the problem with comparing yourself to others, I guess. You’ll never see the whole picture, so the comparison is never fair.
Because I HAVE made progress and changed a great deal over the years. As I grow older and with the help of my mentor I start to understand more of what drives people, what drives me. How my thoughts influence my emotions and actions. How my actions influence other people’s thoughts, emotions and actions. How my thoughts and emotions can be triggered by other peoples actions. And how those emotions and actions - our own and those of others - can completely get away from us if we are not aware in the moment. Which is pretty hard for most people and takes a lot of practice.
But I have been practising and by doing that have been gaining more inner peace and trust. That doesn’t mean life isn’t catching up with me sometimes.
Last month was brutal. I let myself get wrapped up in stress, worries and fears and WHAM; I made a huge mistake and hurt people. In the aftermath I feel tremendous shame and guilt for being so stupid in crossing a line and causing hurt. The fear unbalanced me and let to two panic attacks in a week, after not having had one for ages.
Everybody makes mistakes and that is okay. I know that in my head, but it doesn’t really help. Because this is an ego-thing. Deep down, my ego believes that it is okay for everybody else to make mistakes, but not for me. And yet at the same time my ego is convinced I will never be good enough, no matter what I do. These two thoughts are contradictory yet both an - clumsy and counterproductive - attempt by your ego to protect you. At least I can see that know.
Knowing that making mistakes is normal, doesn’t make me feel better. Understanding at what moment, how and why I let my ego take over, to see how I confused other peoples pain and fear for my own and took things to personally, in other words: to get to the root of the problem - that does make me feel better. Or at least, it brings me the awareness, the peace and strength to heal and forgive myself.
Healing from being wronged takes time. Forgiving yourself for being wrong probably even more. Again the ego-thing - loads of assumptions, convictions, fears and pain to clean up. And like the dust in our houses, they’re back the moment you’ve put the vacuum cleaner in storage again. As Mad-Eye Moody would say: CONSTANT VIGILANCE.
I’m practising and I will get there. Already I can acknowledge that I’m so much stronger than I used to be, despite the panic attacks. Not so long ago, this whole thing would have destroyed me. Not so long ago, I wouldn’t have been able to see I’m surrounded by people who have my back. They stood by me when I was at my worst, helped me get through, and are still there with me at the other side. I am lucky, and I am so grateful for this love.
Now, wouldn’t it be great if next time - because there will inevitably be a next time, life guarantees it - if next time I can stand by myself, have my own back and welcome me to the other side?
So, confession over, and I will finally share my monthly update like I promised last time. What I did, what I’ve read, what inspired me. Next to the ‘bad’ there was also so much good. Let’s remember that life is never just one thing, and we can choose on what to focus on.
What inspired me
If ,when reading the above piece, you thought, 'What is she babbling about ego and consciousness', then I recommend that you read the article by Bregje Hofstede (De Correspondent) about the teachings of Eckhart Tolle. Also, or actually especially - if you are allergic to anything that hints of spirituality and vagueness. Bregje addresses exactly that and shows how you, as a rational thinker, benefit from looking at that thinking from a distance.
Rather listen? Try the audio version of the article on Spotify!)
What I did
Oldenburg
I went shopping in Oldenburg with a colleague. It's been ages since I've been there and I didn't remember anything about it, but what a nice city it is! We had a great time together, went shopping and had delicious snacks and enjoyed a beautiful day. Naturally, we thoroughly investigated every bookstore we came across. We were surprised at how outdated and run-down the interior of most bookstores looked, while there was an abundance of staff walking around, leisurely tidying up or even reading in a corner. But the books themselves were a feast for the eyes (so many sprayed edges) and I couldn't resist taking two of my favorites in their original German and a newer title to brush up on my German. And I met Dobby!
Sleepover
As a child it was a great adventure for me to stay with my aunts and those sleepovers are one of the fondest memories of my childhood. But at some point these sleepovers stop. Or do they?
I am fortunate that I am now an aunt of a niece who comes to stay. She's stayed with me a few times now. But why not the other way around? So off I went with my pajamas in my overnight bag to my niece. She made my bed with a thousand cuddly toys, we did crafts, my hair and make-up was done and I had breakfast in bed (two peanut butter sandwiches). Best sleepover ever!
Deventer Book Market
The Deventer Book Market; kilometers and kilometers of stalls with books winding through the beautiful city center of Deventer. A few years ago I visited the market with AFP, this year I was there as a seller together with other colleagues from the second-hand departments of the bookstore where I work. Getting up at 3 am, lugging an endless amount of boxes and tense muscles due to the fresh wind blowing from the IJssel, but it was so much fun! Spoke to a lot of enthusiastic book lovers and meanwhile had a great view over the water.
Midsummerfair at the Oranjerie
With my parents I went to the annual Midsummer Fair of De Oranjerie in Zeijen, Drenthe. I really wanted to go there again because the atmosphere there is so magical, fairytale-like and joyful. The Oranjerie is a home furnishings store in an old Drenthe farm with lots of antiques, brocante and curiosities. Overstuffed and cosy - I enjoyed the beauty of the many stalls and colorful gardens. If you're ever in the area, definitely worth a visit!
What I’ve read
Reading didn't go as well as it did in recent months. Many books I started, I put aside halfway through for something else because the story didn't grab me. These are all titles that I have only heard good things about from colleagues and/or customers, so it doesn't feel right not to finish them. Maybe it was just the wrong time? Or maybe these are just not the right books for me.
Anyway, other people like these titles, but they weren't for me (so far):
Al het blauw van de hemel by Mélissa Da Costa about a young man who hears that he has Alzheimer's and decides to take a last road trip through the French mountains
Askruis by Antoine Sénanque about two monks in plague-ridden 14th century Europe who must risk their own lives to obtain precious parchment so that their superior can record the life story of the admired but also cursed Master Eckhart (existing mystic).
Alles wordt lichter by Janke Reitsma about a young woman who fled from herself in the rugged nature of the Norway but ultimately confronts herself. And the child she left behind…
Romantic comedy by Curtis Sittenfeld about a TV writer on a Saturday Night Live-like program and the mega-pop star who is the special guest of the program
Now I have started The God of the Woods by Liz Moore and even though I am only on page 72, I think I will enjoy reading it: exciting, mysterious and pleasant to read. The God of the Woods is about the disappearance of a 13-year-old girl at a summer camp in the Adirondack nature park in 1975. However, she is not just any girl, but the daughter of the wealthy family that founded the camp. Her disappearance exposes secrets that grip not only her family but also the camp and the community.
Finished in recent months:
Eigen onderzoek eerst - Adriaan ter Braack; 4 stars
A critical investigation by science journalist Adriaan ter Braack into all the disinformation and pseudoscience that we are bombarded with on social media
Love Story - Lindsey Kelk; 3.5 stars
A rom-com about a schoolteacher who has written a romantic bestseller in her spare time under a pseudonym and the arrogant marketer who discovers her secret. A plea for spicy romance and reading what you want to read (regardless of the literary content)
Zoef! - Janneke Schotveld; 5 stars
A touching and moving children's book (10-12 years) about a little boy who is very sad about the death of his dog and tries to bring his friend back from death together with a magical flying carpet. Along the way they experience many adventures in which an adult reader can recognize many elements from mythology and fairy tales. Beautiful!
Südlichter - Nina George; 5 stars
I once wrote on my blog about bibliotherapy and the 4 books that helped me with my heartbreak. One of the books was 'De boekenapotheek aan de Seine' (Das Lavendelzimmer) in which a man with a book boat prescribes books to his customers by prescription as a remedy for various ailments. But he can’t heal himself. Until he comes across the book Südlichter. At the request of her fans, Nina George wrote the book from the book. A beautiful, sweet story about love and the power of reading. I read it in German and discovered that I think this is a very beautiful language after all in which I want to read more.
Welcome to Glorious Tuga - Francesca Segal; 2.5 stars
Escape to a completely isolated tropical island and immerse yourself in the quirks of a small island community. Charlotte comes to the island to investigate the native turtles, but turns out to be mainly looking for herself. Meanwhile, the idyllic island life turns out to be not without drama. Sounds nice, but the execution didn't really convince me. Yet Segal won the Costa First Novel Award for her book.
That’s that! I hope you had a wonderful summer. In addition to celebrating my birthday next month, I will enjoying a holiday in the last rays of sunshine (hopefully) of summer. On to a new season!
XL