Miss Deadlines 5 W's van oktober 2023
Wat ik deed, wat ik las, wat ik schreef, wat mij bezighield & wat nog meer
Het ene moment veelkleurige bladerpracht in de zon, het andere moment stormen al die prachtige bladeren weg in een grijze storm van koude regen. Mijn stemming is zo wisselvallig en heftig als het herfstweer. Het najaar is NIET mijn seizoen en mijn angst voor de najaarsdip is als een selffulfilling prophecy. Om niet (nog) verder in die neerwaartse spiraal af te glijden, troost ik mezelf met knusse cozy crime verhalen en focus op meer positiviteit met een one line a day-dankbaarheidsheidsjournal (check de gratis printable verderop in deze nieuwsbrief!). Wat mij verder nog van de straat hield, lees je hier:
Wat ik deed
1 september startte ik officieel met mijn nieuwe rol als assistent-bedrijfsleider in de boekhandel. Aan een kant niet heel spannend, want veel van de taken deed ik al, aan de andere kant ook best wel heel spannend, want; nu officieel en dat legt toch meer druk op de zaak voor mijn gevoel. Daarbij was de bedrijfsleider zelf op vakantie dus het was meteen zwemmen zonder zwembandjes. Maar het ging goed! Pittig maar goed, met positieve feedback van mijn collega’s dus ik ben trots op mezelf.
Ik paste ook mijn Linked-Inprofiel aan. Dat vind ik eigenlijk nogal snoeverig en sneu, helemaal om de optie aan te vinken waarbij je connecties een melding krijgen van je profielwijziging. Ik vind eigenlijk dat mijn gevoel van eigenwaarde niet zou moeten afhangen van professioneel succes, maar zover ben ik nog niet. Dus tot die tijd geef ik mezelf een ego-boost met complimentjes en felicitaties.
Met de schoonfamilie reisde ik af naar Kolding in Denemarken waar de zus van AFP (*) in het huwelijk trad. Een bliksembruiloft, de ene dag heen (6+ uur in de auto), de volgende ochtend de ceremonie en ‘s middags alweer terug. Flink pittig, maar wel prachtige (trouw)foto’s gemaakt aan de fjord en in het oude havenstadje.
(*) AFP = kort voor Aller Favorieteste Persoon, mijn vriend
Vers terug uit Denemarken stond ik de volgende dag alweer in de winkel, ook al was het zondag, want het was tijd voor de jaarlijkse inventarisatie. Dat betekent dat we met handscanners ALLE boeken en andere artikelen - van puzzels en notebooks tot pennetjes en wenskaarten - moeten scannen en daarna de bestaande voorraad moeten vergelijken met wat in de database staat. Een monsterklus waar ik flinke spierpijn aan heb overgehouden, maar wel heel gezellig.
De dag na de inventarisatie was ik gesloopt en had ik flink last van een verkrampte schouder. Eigenlijk had ik de hele dag in bed willen blijven liggen (ik had gelukkig vrij) maar toevallig stond er al een afspraak bij huidtherapeut Sandra van FortiSan gepland. Ik hield nooit zo van naar de schoonheidsspecialiste gaan, maar sinds ik webteksten mocht schrijven voor Sandra en haar leverancier A Fortio heb ik zo ontzettend veel geleerd over de huid. Niet in de laatste plaats dat professionele huidverzorging heel wat meer inhoudt is dan wat getuttel met maskertjes en crèmepjes. Nu ga ik eens in de zoveel tijd naar haar toe samen met mijn moeder - meteen ook een fijn moeder-dochter-moment. Na haar huidbehandeling moet fotobiostimulatie en een stevige massage van mijn schouders, voelde ik me heerlijk ont-stresst en jeugdig fris! Dat ik deze ervaring kan delen met mijn moeder - die inmiddels al ruim 50 jaar op haar benen staat in de kapsalon - maakt het alles nog eens extra fijn.
Mijn nichtje van 7 kwam te logeren. Ben ik echt tante van dit wonderkind? Ik heb zelf nooit kinderen gewild, maar tante zijn van dit heerlijk pure en hilarische wezentje is magisch. We hebben geknutseld, de hertjes gevoerd, smurfenslijm gemaakt van tandpasta, tot diep in de nacht op post-its getekend en tiktok’s gekeken, het Neehoorn-kaartspel gespeeld, kettingen gemaakt van paperclips en de wanden van de badkamer geboend (okee, dat laatste heeft vooral mijn nichtje gedaan tijdens het douchen, vindt ze leuk…). Ik was de volgende dag compleet gesloopt maar voldaan.
Quote
“Als je nooit bang bent, kun je ook nooit dapper zijn”
~ Astrid Lindgren
Wat ik zag
Voor mijn verjaardag kocht AFP kaartjes voor de voorstelling ‘Hoe vind je het zelf gaan’ van Marjolein van Kooten. Psychiatrische cabaret is het, nou dat is natuurlijk helemaal iets voor mij. En Van Kooten slaat de spijker ook knalhard op z’n kop elke keer. Niet alles vond ik even geweldig maar heb ook veel gelachen, net als de rest van het publiek. Het nummer dat ze tot slot zong, is mijn nieuwe lijflied:
Wat ik las
Sense and Sensibility - Jane Austen
Ik wil meer klassiekers gaan lezen nu ik ontdekt heb dat ze lang niet altijd zo saai en moeilijk zijn als ik altijd dacht (East of Eden!, To Kill a Mockingbird!). Helaas viel Sense and Sensibility echter tegen, traag met lastige zinnen, terwijl ik Pride and Prejudice wel mooi vond. Ik raad in dit geval de verfilming uit 1995 aan met Emma Thompson, Kate Winslet, Hugh Grant & Alan Rickman in de hoofdrollen.
Ravi en de laatste magie - Sanne Rooseboom
Het Kinderboekenweekgeschenk van dit jaar en wat een leuke is het deze keer! Zeg maar Hendrik Groen voor kinderen met een flinke dosis magie en een goeie ouwe strijd tegen het Kwaad. Ik heb echt hardop zitten grinniken af en toe.
Deze deed ik mezelf cadeau voor de reis naar Denemarken. Van huis gaan en de katjes achterlaten vind ik steeds moeilijker worden en ik kon dus wel wat boekentroost en -afleiding gebruiken. Emily Henry is een van mijn favoriete feelgood-auteurs en haar nieuwe boek leek me perfect om mijn heimwee mee te bestrijden, zeker met deze titel. Haar eerdere boek Book Lovers vond ik achteraf leuker, maar tijdens het lezen werd ik elke keer heel blij als mijn favoriete tv-show Murder, She Wrote werd genoemd!
The Man Who Died Twice (Thursday Murder Club #2) - Richard Osman. Als we het dan over Murder, She Wrote hebben, de Thursday Murder Club is dat in boekvorm: vier kordate oudjes die hun pensioen in het verzorgingshuis spannender maken door in oude onopgeloste moordzaken te duiken en ondertussen flinke heisa te veroorzaken. But nothing a nica cup of tea can’t fix natuurlijk. Heerlijk knusse escapism. ‘The Man Who Died Twice’ is het tweede deel in de serie, inmiddels ben ik al bezig in deel 3 (The Bullet That Missed) en is het vierde boek net uit (The Last Devil To Die). Alle titels zijn ook in het Nederlands vertaald overigens.
Wat mij bezighield
Het wereldnieuws. Deze nieuwsbrief is niet de plek voor politieke discussie dus ik ga niet teveel in op details of standpunten maar volsta met dat de beelden en berichten me steeds heviger aangrijpen. Met als breekpunt deze maand het moment waarop ik in een doolhof van gruwelijkheden op Instagram belandde waar ik misselijk en huilend weer uitkwam. Het duurde dagen voor dat gevoel weer afzwakte. Sindsdien kijk ik zo min mogelijk nieuws en vermijd ik bepaalde social mediakanalen. Niet uit desinteresse, maar om mijn eigen mentale gezondheid te beschermen. Mijn kijkgedrag zal immers niets veranderen aan wat er in de wereld gebeurt, maar ik kan alleen van waarde zijn voor de wereld als ik me mentaal goed genoeg voel om te kunnen functioneren.
Zorgt het nieuws bij jou ook voor stress, angst, neerslachtigheid of andere nare gevoelens en gedachten? Psycholoog Sabine Klaver - bekend van het onlangs verschenen boek Ik voel me zo deelde op instagram tips voor het omgaan met heftig wereldnieuws:
Boekenbuit
Dat het aantal boeken dat ik koop de spuigaten meer dan uitloopt, wist ik al. Je neemt het je zo voor en toch kom je bijna elke dag wel met een boek thuis… Het is ook de kat op het spek binden natuurlijk, werken in de boekhandel - en er is altijd wel een excuus te vinden waarom je NU een boek moet kopen. Ik rechtvaardig het dan maar met met dat leesvoer het enige is waar ik buiten mijn vaste lasten om geld aan uitgeef zo’n beetje.
Maar als je dan even voor deze nieuwsbrief een lijstje gaat maken en gaat zitten tellen dan is het toch wel even slikken: de teller staat deze maand op in ieder geval 23. Plus vijf die ik voor mijn verjaardag heb gekregen en twee die ik bewaar voor mijn nieuwjaarstraditie. En dan is het zelfs al zo erg dat ik drie keer ben thuis gekomen met een boek dat ik al eerder gekocht bleek te hebben. Never nooit niet dat ik al die boeken dit jaar nog kan uitlezen! Maar ik word er zo blij van en dat telt ook.
Om nog iets van mijn waardigheid in stand te houden, deel ik hier alleen de recent verschenen titels die ik kocht in de categorie Psychologie/Selfhelp, Spiritualiteit en Creativiteit:
Zo stel je grenzen - Melissa Urban
Iets met grenzen stellen - Iris Pothouwer
Het boek dat iedereen van wie je houdt zou moeten lezen [en misschien een enkeling die je niet zo mag] (The Book You Want Everyone You Love To Read [and maybe a few you don’t) - Philippa Perry, bekend van Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen
The cat who taught zen (De reis van de wijze kat) - James Norbury
Een leven lang schrijven - Julia Cameron, bekend van The Artist’s Way
Wat ik schreef
Ik schreef laatst zomaar opeens een kort gedichtje, een overdenking op een post-it:
Alleen zijn
Alleen zijn alleen maar zijn in wezen is alleen zijn maar even alleen zijn van moment tot moment maar zijn alleen
En ook schreef ik een nieuwe blog, met 4 gadgets en trucjes die mij helpen om te functioneren als volwassene:
» » » 4 gadgets en trucjes die mij helpen als volwassene te functioneren +boekentip [deel 1]
Cadeautje: gratis microdagboek printable
Marjolein van Kooten stak er nog de draak mee aan in haar voorstelling (zie ‘Wat ik zag’) maar het werkt echt: stilstaan bij waar je dankbaar voor bent en wat goed gaat om zo positiever in het leven te staan. Een dagboek is daar handig voor, maar als je je niet tof voelt, kan een dagboek bijhouden als een te grote klus voelen. Ik hou daarom een microdagboek bij; een dagboek met enkele standaard-prompts die ik met slechts 1 zin of woord kan antwoorden (of meer als ik daar behoefte aan heb.)
Proberen? Download de gratis printable van het Miss Deadline microdagboek, print ‘m uit (zo vaak als je wilt!) en invullen maar :)
XL