Love, Miss Deadline - juli 2024
Wat ik deed, wat mijn bezighield, wat mij inspireerde & wat nog meer; een lijstje vol liefde, lef en levenslust
[edit 01/08/24: English translation below]
Deze maand deed ik van alles, overkwam me van alles, beleefde ik van alles, voelde en dacht ik van alles, maar in deze nieuwsbrief bespreek ik niets van dat alles. Ik wil het alleen maar hebben over het boek dat ik las en waar ik helemaal vol van ben: Love me! van Marianne Power.
Alles aan het boek vond ik fantastisch; de openhartigheid, de humor, de inspirerende inzichten en het lef van Power om zich - bijna letterlijk - bloot te geven aan haar lezers. Net als haar eerdere Help me! een boek dat ik had willen kunnen schrijven, maar waarvoor ik enorm dankbaar ben dat Marianne Power het heeft gedaan.
Een liefdesbrief aan Love me! van Marianne Power:
Wat ik las, wat mij bezighield, wat mijn inspireerde en nog zo veel meer!
Love me! - Marianne Power / driedubbeldikke 5 sterren
Wie Miss Deadline al een tijdje volgt, weet dat ik groot fan ben van de journaliste en schrijfster Marianne Power. Haar eerste boek - Help me!, waarvoor ze een jaar lang elke maand een andere zelfhulpmethode uitprobeerde - vond ik geweldig en gaf ik weg als cadeau toen Miss Deadline 1 jaar bestond.
Ook volgde ik menig sessie van haar ‘Writing for Fun & Sanity-workshops’ via Zoom waar ik heel veel plezier aan beleefde en inspiratie uitputte.
Haar tweede boek komt uit op 22 augustus maar ik las alvast een recensie-exemplaar via NetGalley.
Op haar tweede boek leek de gevreesde tweede-boek-vloek te rusten. In haar schrijfworkshops en op Instagram vertelde ze openhartig over hoe moeizaam het schrijven ging en hoezeer ze worstelde met zichzelf.
Het onderwerp van boek twee is dan ook geen kattenpis. Voor Love me! deed Marianne Power diepgravend zelfonderzoek naar haar ‘status’ als eeuwige single en de vraag: kun je een liefdevol leven leiden zonder een partner en/of kinderen?
Wat zegt het over haarzelf dat ze op haar 40ste nog nooit een langdurige relatie heeft gehad en ook niet de behoefte daartoe voelt. Welke aannames, overtuigingen en vooroordelen spelen daarbij een rol, bij haarzelf en vanuit de maatschappij (waar trouwen en kinderen krijgen nog steeds de gouden standaard voor een succesvol en gelukkig leven lijkt te zijn). Is het alleenstaand juist wat ze ten diepste wenst en wat bij haar past of is die gedachte slechts een illusie waarmee ze haar angst voor intimiteit, sex en zich vastleggen uit de weg gaat?
Het schrijven van Love me! mag dan misschien een vervloeking zijn geweest, het eindresultaat vond ik betoverend mooi. Bloedeerlijk vertelt ze over haar onzekerheden, deelt ze haar overpeinzingen en beschrijft ze haar experimenten met tantra, Skype sex, vrouwencirkels en zelfliefde.
Haar zoektocht brengt haar niet in een rechte lijn van vraag naar antwoord; haar pad is grillig en meer dan eens twijfelt ze aan eerder gedane inzichten of komt ze terug op conclusies. Misschien zal niet iedereen dat kunnen waarderen, maar dat vond ik juist zo mooi en echt aan haar verhaal. Want wie kent niet die innerlijke onrust waarbij je gedachten heen en weer stuiteren van het ene naar het andere uiterste?
Hilarisch, inspirerend, troostend, maar ook: ongemakkelijk eerlijk en herkenbaar.
Zo ongemakkelijk dat ik sommige hoofdstukken met ingehouden adem van plaatsvervangende schaamte las. Zo vertelt ze in vrij veel detail over haar ervaringen op een tantra-retraite waarbij ze de confrontatie aangaat met haar schaamtegevoelens voor sex en haar eigen lichaam. Ik heb diepe bewondering voor hoe ze niet alleen haar angsten in de ogen ziet, maar deze ervaring ook nog eens deelt met de wereld!
Of zoals ik in een reactie op Marianne op Instagram schreef:
It was like reading what is inside my head, my heart, my body. Only I didn't realise it was inside me until this book.
En ik denk dat dit ik niet de enige zal zijn die het lezen van Love me! zo zullen ervaren.
Zodra ik het uit had, heb ik drie fysieke exemplaren van het boek besteld; een hardcover voor de mooi, een paperback om nog eens te lezen en een tweede paperback om aantekeningen in te kunnen maken, want ik weet zeker dat ik het boek nog veel vaker zal willen lezen. En daar zullen vast nog meer exemplaren bij komen om weg te geven aan vriendinnen en wie weet…. een winactie voor als Miss Deadline in september 7 jaar bestaat(?!).
Een absolute aanrader voor wie net als Marianne en net als ik onzekerheden en/of maatschappijkritische vragen heeft over (romantische) liefde, relaties, kinderen krijgen en sex.
Volgende maand weer een ouderwets veel te lang lijstje over mijn belevenissen en zieleroerselen, beloofd! Veel LIEFS! XL
[English translation]
Love, Miss Deadline - juli 2024
This month I did all kinds of things, all kinds of things happened to me, I experienced all kinds of things, felt and thought all kinds of things, but in this newsletter I won't discuss any of that. I just want to talk about the book that I read and that completely blew my mind: Love me! by Marianne Power.
I loved everything about the book; the candor, the humor, the inspiring insights and the courage of Power to expose herself - almost literally - to her readers. Just like her earlier book Help me!, it’s a book that I wish I could have written myself, but for which I am extremely grateful that Marianne Power did.
A love letter to Love me! from Marianne Power:
Love me! - Marianne Power / triple 5 stars
Anyone who has been following Miss Deadline for a while knows that I am a big fan of the journalist and writer Marianne Power. I loved her first book - Help me!, for which she tried a different self-help method every month for a year - and had a giveaway when Miss Deadline celebrated its first anniversary.
I also attended many sessions of her 'Writing for Fun & Sanity workshops' via Zoom, which I enjoyed a lot and found inspirational.
Her second book comes out on August 22, but I already read a review copy via NetGalley.
Her second book seemed to be subject to the dreaded second-book curse. In her writing workshops and on Instagram, she spoke openly about how difficult writing was and how much she struggled with herself.
Not surprising because the subject of book two is quite something. Marianne Power conducted in-depth self-examination into her 'status' as an eternal single and the question: can you live a life filled with love without a partner and/or children? What does it say about herself that at the age of 40 she has never had a long-term relationship and does not feel the need. What assumptions, beliefs and prejudices play a role in this, within herself and from society (where getting married and having children still seems to be the gold standard for a successful and happy life). Is singleness really what she deeply desires and what suits her best or is that thought just an illusion with which she avoids to face her fear of intimacy, sex and commitment?
Writing Love me! may have been a curse, but I found the end result enchantingly beautiful. She candidly talks about her insecurities, shares her reflections and describes her experiments with tantra, Skype sex, women's circles and self-love.
Her search does not take her in a straight line from question to answer; her path is erratic and more than once she doubts previous insights or feels the need to revise former conclusions. Maybe not everyone will appreciate that, but it’s exactly what I found so beautiful and real about her story. Because who doesn't know that inner turmoil where your thoughts bounce back and forth from one extreme to the other?
Hilarious, inspiring, comforting, but also: uncomfortably honest and recognizable.
So uncomfortable that I read some chapters with bated breath of vicarious shame. For example, she talks in considerable detail about her experiences at a tantra retreat where she confronts her feelings of shame about sex and her own body. I deeply admire how she not only faces her fears, but also shares this experience with the world!
Or as I wrote in a response to Marianne on Instagram:
It was like reading what is inside my head, my heart, my body. Only I didn't realize it was inside me until this book.
And I think I won't be the only one reading Love me! who will experience it that way.
As soon as I finished it, I pre-ordered three physical copies of the book; a hardcover to show off on my bookshelf, a paperback to read again and a second paperback to take notes in, because I'm sure I will want to read the book many more times. And there will probably be more copies to give away to friends and who knows... a competition for when Miss Deadline celebrates its 7th anniversary in September (?!).
Love me! is an absolute must-read for those who, like Marianne and like me, have insecurities and/or socially critical questions about (romantic) love, relationships, having children and sex.
Next month I’ll write another old-fashioned, far too long list about my experiences and soul stirrings, I promise! Lots of love! XL